Ranitomeya vanzolinii
- 3 aug
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 10 aug
Gifkikker van de maand
Een kleine maar gewilde gifkikker voor liefhebbers uit het geslacht Ranitomeya is Ranitomeya vanzolinii.
Ranitomeya vanzolinii is voor het eerst beschreven in 1982 door Myers. Hij beschreef deze soort als Dendrobates vanzolinii. Bauer (1988) gebruikte voor het eerst de combinatie Ranitomeya vanzolinii, maar deze werd pas na de revisie van Dendrobatidae door Grant et al. (2006 algemeen in gebruik genomen.
Ranitomeya vanzolinii is ongeveer 20 mm groot. Mannetjes zijn gemiddeld een millimeter kleiner en vaak slanker gebouwd dan vrouwtjes. Kenmerkend voor dit gifkikkertje is de donkere tot zwarte huid met gele stippen die soms streepjes vormen. Op de buik is een onregelmatig geel vlekkenpatroon te zien met een kenmerkende donkere band tussen de buik en de keel.
Ranitomeya vanzolinii wordt gevonden in het Amazone regenwoud van Braziliƫ (deelstaat
Acre, en mogelijk Amazonas) en Peru (departement Cusco, Pasco en Ucayali) tot ongeveer 1300 meter boven zeeniveau.
Ze leven daar in het laagland regenwoud met een begroeiing van bamboe en ook bromeliaās.
Ranitomeya vanzolinii is een echte klimmer en wordt gevonden tussen de bodem en 4 meter hoogte. Voor de opgroeiende larfjes wordt gebruik gemaakt van water in boomholtes, bamboeholtes en waterhoudende planten als bromeliaās.
In het vivarium zijn Ranitomeya vanzoliniiās een lust voor het oog. Het zijn zeer actieve gifkikkertjes en de mannetjes laten zich de hele dag horen met hun gefluit. Rivaliserende mannetjes fluiten elk met een eigen toonhoogte om het verschil maar goed duidelijk te laten zijn. Ondanks dat dit een klein kikkertje is, is het aan te bevelen een zo groot mogelijk vivarium met takken en voldoende hoogte (60 cm of meer) aan te bieden. Hoe groter de bak hoe meer er van alle hoeken en plekjes gebruik gemaakt wordt en hoe duidelijker het levendige gedrag vertoond wordt.
Het aardige van Ranitomeyaās uit de aan elkaar verwante soorten in de zogenaamde "Vanzolinii-groep"(R. vanzollinii, R. sirensis, R. flavovittata, R. imitator en de recent beschreven R. aquamarina en R. aetherea) is dat zij aan volledige broedzorg doen. De gifkikkers vormen duidelijk paartjes die samen voor zowel de eitjes als de larfjes zorgen.
Het mannetje zet, na de uitkomst van de eitjes, de larfjes af in de geschikte waterplaatsen en leidt het vrouwtje eens per aantal dagen naar deze plek om onbevruchte eitjes als voedsel voor de larve in het water te deponeren. Dit wordt volgehouden tot aan de metamorfose. Als je het proces in het vivarium kan volgen zie je zelfs dat de larven door bewegingen reageren op de komst van de ouders en kenbaar maken dat er trek is in voedsel.
Daarom kan je dus met Ranitomeya vanzolinii de gehele kweekcyclus in het vivarium laten voltooien en lopen er op een dag nieuwe āVanzoāsā van ongeveer 1 cm rond in jouw vivarium. Dan wel zorgen voor voldoende springstaarten als klein voedsel om ook het opgroeien van de kikkertjes goed te laten verlopen!
Door het levendige gedrag, makkelijke verzorging (kleine fruitvliegen, springstaarten en erwtenluizen) en broedzorg is Ranitomeya vanzolinii met recht Ć©Ć©n van de meest populaire kleine gifkikkers en ook voor beginners goed geschikt.
Bronnen
DN Gifkikkerboek 2e editie
Tekst & foto's Marco van Walstijn
Coverfoto van Twan Leenders
